Tam anlamıyla kuşatılmış hissediyorum. Hani nutukta vardır ya; "memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir" der. İşte öylece istemediğim bir hayatın içine ansızın sürüklenmişim sanki. Akıntıya kapılıp gidiyorum ama boğulmaktan kurtulmak için bir kütük aramıyorum. Tümden bu sudan çıkmak için tutunacak bir dal bakıyorum. Bulamıyorum...Çocukken kurduğum büyüklük hayalleri nasıl benzemiyorsa bugüne, bugünkü hayallerim yarınıma benzemezse diye korkuyorum.
Korktuğumu hiç belli etmeden yaşıyorum. Mezarlıktan geçerken bağır çağır şarkı söyler gibi, ıssız sokaktan ürküp caddeye koşar gibi.