14 Ağustos 2007 Salı
Herkes kendi deprosyonundan sorumlu
Ta yemek yapanında acıkanında zıkkımın kökünü yiyeninde diyerek edindiğim bikaç parça hazır yemek zımbırtısıyla 4. kat merdivenlerini tırmanırken “zonk!” anladım depresyona giriyorum yine. Bilirim ben onun gelişini, biliriiiim. Vay namussuz vayyy, dayandı kapıya yine sinsi sinsi derken...Dedim bu sefer sukunetle kabul et, hoşgeldin de,dost ol. O da senden bir parça en nihayetinde. Neyse yani diğer elime de depresyonumu aldım açtım evimin kapısını girdim içeri. Beni iri cüssesiyle yalnızlık karşıladı. Sarıştık sarmalandık, karşılıklı bi kahve içip sigara yaktık, dağıldım mı ne? E her şeyin bir çözümü vardır.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2022'ye not
2022'de aldığım en güzel karar "hayatıma giren herkese kapıyı çıplak açmamak" oldu.
-
Son kullanma tarihi 8 ocak 2009 da dolacak olan otuzuncu yaşıma basmış bulunuyorum. Elimde kolumda olanlar: bir kaç kova gözyaşı, gerçekle...
-
2022'de aldığım en güzel karar "hayatıma giren herkese kapıyı çıplak açmamak" oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder