Fikrine saygı duymak

En nefret ettiklerim listesinde belkide en üst sıralarda yer alan eylemlerden biridir birilerinin fikrine saygı duymak. Hemen açıklayayım: Diyelim ki benim bir konu hakkında bir düşüncem var ve diyelim ki karşımdaki şahıs bunun tam tersini ya da yarım tersini düşünüyor. İşte bu noktada genel geçer kural karşıdakinin fikrine saygı duyulur ve konuşmaya bu çerçevede devam edilir. "Sizin fikrinize saygı duyuyorum ama ben şu şekilde ıvır zıvır vs." Şunu açıııık açııık bi de seçik seçik söyleyeyim. Ben kimsenin fikrine zikrine saygı duyamam. Çünkü ona saygı duymak (aslında var olan bir tanımı da yok bu saygı konusunun) kendi düşüncemden ödün vermektir bir yerde. Kendi fikrimin yaşama şansını azaltmaktadır ve de. *Ha bi de düşünce-eylem-suç üçlemesi vardır yasalar karşısında ki bu konuya hiç girmeyelim çünkü laflarım kesiiin şuç kapsamına girer* Bunu sakın bireysel almayalım. Gelin toplumsal olarak düşünelim. Aynı konu hakkında ayrı fikirlere sahibiz ve doğal olarak senin fikrin benim fikrime rakiptir ve saygı duymam mümkün değildir. Çok afedersiniz ama demokrasi saçmalığından bi adım önde vahşi doğa da bunu emreder zaten. E ben senin fikrine saygı duyarsam kendi fikrimi nasıl eyleme geçiricem diimi ya, külliyen çelişkiler yığını, paradoxlar zinciri vs.

"Geyik: Iııı efendim bence geyik eti yemek yasaklanmalı.
Aslan: Hımmmmm fikrinize saygı duyuyorum, ancak karnım acıktı." :) gibi bişeydir fikre saygı duymak.