Ne zaman içinden çıkılmayacak kadar zor bir durumda hissetsem veya yetiştirmemin imkansız olduğu işler birikmiş olsa, açıp blogumun eski postlarına dalıyorum. Şimdiye dek yaşamış olduğum şeylerin gerçek olduklarına dair bir kanıt gibiler. Ne var ki gerekli motivasyonu yaratacak derecede olumlu duygular yazmamış olduğum gerçeğiyle de yüzleşmiyor değilim. Günün sonunda yaptığım işten tümüyle soğuyorum, ömrümü gereksiz işler yapmak için harcadığımı ağır bir demir kapı gibi yüzüme vuruyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder