Hiç bir şeyin mulaka olması gerekmiyor. Nereden çıkarıyoruz eksikler listesini bilmem, oysaki tek olması gereken gülen yüzler ve yiyecek yemek yani karın tokluğu. Geri kalan her şey domino taşları gibi birbirini takip ederek üzerimize yıkılan ihtiyaçlar. Örneğin; mutfak dolapları yetersiz, yeni dolap yaptırılmalı, yeni dolaba uygun masa olmalı, öyleyse sandalyeleri de değiştirmek gerek, aa şimdi dolap renklerinde perde de gerekir. Geçelim salona, bu perdeler hiç uymamış ya perdeler ya mobilyalar değişmeli…..vır vır vır zırzırzır. Hepsi de yalan, hiçbirşeye ihtiyacım yok. Nitekim ben yine bu düşünceyle bir dönem hiçbir tekstil ürünü de alamıyordum. Evdekilerle yeterince sırtım pek oluyor yenisini ne yapayım diye.
Yeni ihtiyaçlar yaratıp bunlar için çalışadurmaktan başka türlü bir yaşam seçimi olmalı, olmalı mı olmamalı mı, yoksa hiç düşünmemeli mi?
1 yorum:
Haklısın canım, hem de çok..Önemli olan; hayatta,en çok şeye sahip olmak değil,en az şeye ihtiyaç duymak. Mutluluklarımızı koşullara bağlamamak gerek belki de.. Ama bu Maslow yok mu ;) oturmuş hiyerarşisini yapmış bir de ihtiyaçların..
Yorum Gönder