1 Temmuz 2016 Cuma

Hesap


Yaptıklarımın bedelini ağır ağır ama eksiksizce ödüyordum. Sanki hayatımın ön yüzü bitmiş arka sayfaya geçmiştim. Başıma gelen en ufak şey için geçmişe dair bir neden bulmakta hiç zorlanmıyordum. Bu kadar bilinç içi yaşamak haksızlık değil de neydi?
Aslında tek beklentim sıradan ve olabildiğince herkesinki gibi bir hayattı... Gel gör ki ne sıralı olabildi ne de kalabalıkta kaybolabildim.
Yine uykusuz bir gecede muhasebe peşindeyim. Matematiği oturttum elbet ama duygusu eksik kaldı.

3 Mart 2016 Perşembe

Hep biliyordum şimdi yaşıyorum. Mutluluğun mekan zaman para ve imkanlarla hiç ama hiçbir ilgisi olmadığını. Mutluyum.

3 Şubat 2016 Çarşamba

Geri getiremeyeceklerim kadar gitmesine izin verdiklerim de var. Hangisine daha çok ağlamalı? Belki de zaman, enini boyunu ölçemeyip bir türlü anlayamadığım zaman öğretecek hiçbirine ağlamamayı.

2022'ye not

 2022'de aldığım en güzel karar "hayatıma giren herkese kapıyı çıplak açmamak" oldu.